این روزها

این روزها خیلی دلم گرفته است و مشغله کاری هم که قربونش برم داره بیداد میکنه

باورت شاید نشه برای دفعه چندم رفتم واین اطلاعیه امیر رو خوندم بلکه یک کمی بخندم و از حس شوخ طبعی امیر وبازی کردن اون با ممنوعه ها  شاید کمی منو متحول کنه ولی این روزها دیگه اینها هم فایده ایی برام نداره.

امروز صبح دیگه پام واقعا کشش رفتن به سرکار رو نداشت. 

نیم ساعت تمام پیراهن پوشیده روی راحتی ولو شدم و دارم خیره و گیج به ناکجا آبادی نگاه میکنم که انگار بی انتهاست

در یک کلام مسخ شده بودم.

رفتم سر یخچال توش که چیز خاصی نظرم رو جلب نکرد مثل همیشه بود

آخرش از روی یخچال یک موز برداشتم و همونطور سر پایی خوردمش 

فکرم بد مشغوله بــــــــــــــــــــــد

قبلا هم توی همینجا گفته بودم که روزهای سختی در پیش است مخصوصا به برجهای آخر سال اشاره کرده بودم

با اینکه همیشه به پیش بینیهای خودم اطمینان خاطر دارم ولی دیگه فکر نمیکردم که اینطوری بشه!!!

همه واقعا جا خوردن عجیب جا خوردن!!!

شده دیگه منکه از قبل اخطار داده بودم

چند ماه جلوتر

چند ماه طلائی

الان هم که دور وبرم چند تا اولویت داره دور میزنه و یکی از یکی دیگه واجب تر.

فعلا این پست یک حالت غر غر داشت 

شما ها ببخشید